"હું શું કહેતી હતી, સાંભળો છો ?" ઈલાબહેન રસોડામાં થી બહાર આવતા-આવતા બોલ્યા.
"તેં કાંઈ કીધું? " અરુણભાઈએ એક કાનમાંથી હન્ડ્સફ્રી ને નીકળી ને પૂછ્યું.
"આ તમે આખો દિવસ કાનમાં ભૂંગળા નાખી ને મોબાઈલમાં જોયા કરો, તો પછી તમને ક્યાંથી સંભળાય કે મેં શું કીધું!"
"આ લે બસ, મૂકી દીધો મોબાઈલ. બોલ હવે, શું કહેતી હતી તું? "
"આ આપણી દીકરીનું હજી હમણાં જ તો નક્કી કર્યું છે, અને આપણાં વેવાણ લગ્નની ઉતાવળ કેમ કરે છે! આમ કંઈ ત્રણ જ મહિનામાં લગ્ન થોડી લઇ લેવાય! આજ-કાલના છોકરાઓ તો નાની-નાની બાબતોમાં ઝગડી ને છૂટાં પડી જતા હોય છે; ઉતાવળમાં લગ્ન કરાવી ને આપણે કોઈ ભૂલ તો નથી કરી રહ્યા ને? "
"અરે! પણ આપણી દીકરી અને જમાઈ બંને સાથે જ તો નોકરી કરે છે, બંને એકબીજા ને પસંદ કરે છે એટલે જ તો નક્કી કર્યું છે, તો પછી લગ્ન કારાવામાં વાંધો શું છે તને? "
"સાથે નોકરી કરવામાં અને સાથે રહેવામાં બહુ ફરક છે. બંને એકબીજાની સાથે થોડો સમય રહેશે પછી જ એકબીજાને સાચી રીતે ઓળખી અને સમજી શકશે. અને એકબીજાને સમજતાં હશે તો જ એકબીજાની આદતોને નિભાવી લેશે. હું તો કહું છું કે નવા જમાનામાં લગ્ન પહેલા બંને જણને એકબીજાની સાથે રહેવાંની તક માઁ-બાપે જ આપવી જોઈએ."
"હવે હમણાં શાંતી રાખ થોડી, બહારથી બાઈકનો અવાજ આવ્યો. લાગે છે, જમાઈ આપણી દીકરી ને આજે ઘર સુધી મૂકવાં આવ્યા છે."
"આવો-આવો જમાઈરાજ, હું તમારા માટે પાણી લઇ આવું." ઇલાબહેન પાછા રસોડામાં ગયા.
થોડાં સમય પછી ...
"અરે! તમે બંને જણા જમાઈ માટે પાણી લેવાં ગયા અને શું વાતોએ લાગી ગયા! "
"એ બસ હમણાં જ લાવી." ઇલાબહેને અરુણભાઈ ને જવાબ આપ્યો અને દીકરીને કહ્યું, "તું જઈ ને બે દિવસ ના કપડાં પેક કર. જમાઈરાજ માટે ચા-નાસ્તો હું બનાવું છું."
ચા-નાસ્તો કરતાં-કરતાં ઈલા બહેને જમાઈરાજને આવનારાં શનિ-રવિ પોતાના ઘરે રોકવા આમંત્રિત કરી દીધાં. અને દીકરી-જમાઈના ગયા પછી તરત જ વેવાણને 'શનિ-રવિ' ની આવી વ્યવસ્થા ગોઠવવાં બદલ આભાર કહેવા મોબાઈલ પણ કરી દીધો... ad
Thank
you so much Dear Reader, for spending your valuable time. Please Share this
post to your connections, and be a part of Positive Change. Keep Reading…
Your
Friend Always…
Amee
Darji